பட்டா சொத்துக்களைப் பொறுத்து உரிய சட்ட வழி நடைமுறைகளை பின்பற்றாமல் ஆக்கிரமிப்பு செய்வது என்பது ஏற்றுக்கொள்ள இயலாது | The title to a house site in a Gramanatham is protected from transfer to Government by the operation of madras Act 3 of 1905

மாவட்ட உரிமையியல் நீதிமன்றம்¸ ஜெயங்கொண்டம்

முன்னிலை:- திரு.பி.ஈஸ்வரமூர்த்தி. பி.எஸ்.சி. எல்.எல்.பி.¸

மாவட்ட உரிமையியல் நீதிபதி¸ ஜெயங்கொண்டம்.

2014 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் திங்கள் 27 ஆம் நாள் வியாழக்கிழமை

2045 திருவள்ளுவராண்டு¸ ஜய வருடம் கார்த்திகை திங்கள் 11ம் நாள்

அசல் வழக்கு எண். (O.S.) 147/2007

ரெங்கநாதன் : வாதி

-எதிர்-

1. தமிர்;நாடு அரசு அதன் பிரதிநிதியாக

மாவட்ட ஆட்சித்தலைவர்¸

பெரம்பலூர்.

2. ஆணையர்¸

ஊராட்சி ஒன்றிய அலுவலகம்¸

ஜெயங்கொண்டம்.

3. தலைவர்¸

ஊராட்சி மன்ற அலுவலகம்¸

காட்டகரம்.

4. சீனிவாசன் உறுப்பினர் : பிரதிவாதிகள்

வழக்கின் முக்கிய குறிப்புகள்:

"1. தாவா சொத்தில் பிரதிவாதிகள் ஆக்கிரமிப்பு செய்து புதியதாக ரோடு போடாமல் இருக்க நிரந்தர உறுத்துக்கட்டளை பரிகாரம் வழங்கிடவும்¸ தாவா செலவுத் தொகையை வாதிக்கு பிரதிவாதிகள் செலுத்திடவும் உத்திரவாக வேண்டி இவ்வழக்கு வாதிகளால் தாக்கல் செய்யப்பட்டுள்ளது."

2 . வாதி தரப்பில் தாக்கல் செய்யப்பட்டுள்ள பிராதின் சுருக்கம் : -

"தாவா சொத்து ஆதியில் மருதங்குடி தாலுக்கா ஐவேலி கிராமத்தில் இருக்கும் மண்டபத்தேரி கிராமம்¸ நாராயணக் கோனார் மகன் கோவிந்தசாமி கோனார் அனுபவம் செய்து வந்து¸ அதன் பின்னர் உடையார்பாளையம் தாலுக்கா¸ மண்டபத்தேரி கிராமத்தில் இருக்கும் வாதி¸ வாதியின் அண்ணன் திருநாராயணன் இவர்களுக்கு கார்டியனாகவும் போஷகரும் கிருஷ்ணசாமி படையாட்சி மனைவி சரஸ்வதி அம்மாள் 20.06.1971ல் கிரயம் பெற்று அனுபவம் செய்து வந்தார். அதன் பின்பு தாவா சொத்து பட்டா எண் 990. சர்வே எண் 97-6ல் 0.38 சென்டை வாதியின் அண்ணன் திருநாராயணன் சுமார் 25 வருடங்களுக்கு முன்பு இறந்துவிட்டார். அதன் பின்பு வாதி தாவாச் சொத்தை அனுபவம் செய்து வருகிறார். வாதியின் பெயரில் பட்டா ஏற்பட்டு உள்ளது. வாதி கிஸ்தி ரசீதுகள் செலுத்தி வருகின்றார். தாவா சொத்தில் ரோடு போடும் எண்ணத்தில் 2ம் பிரதிவாதி மேற்பார்வையில் 3 ஆம் பிரதிவாதி ரோடு போட முயற்சி செய்து 25.05.2007 தேதி பகல் 3.00 மணிக்கு எர்த்மூவர்ஸ் உதவியுடன் வாதிக்குப் பாத்தியப்பட்டும் அனுபவத்தில் உள்ளதுமான சர்வே எண் 97-6ல் 0.38 சென்டில் மேல்புறத்தில ஆக்கிரமிப்பு செய்யவும்¸ அதில் உள்ள மரங்களை வெட்ட முற்பட்டனர். அவ்வாறு ஆக்கிரமிப்பு செய்ய முற்பட்டபோது வாதிக்கு பாத்தியப்பட்ட பட்டா எண் 990 சர்வே எண் 97-6ல் இருந்த ஒதிய மரங்கள் வாதநாராயண மரங்கள்¸ முருங்கை மரங்களையும் வெட்டி வீழ்த்திவிட்டனர். 2¸3¸4 பிரதிவாதிகள் தாவாச் சொத்தை ஆக்கிரமிப்பு செய்து ரோடு போடாமல் இருக்க நிரந்தர உறுத்துக்கட்டளை பரிகாரம் கேட்டு தாவா தொடரப்பட்டு உள்ளது."

"10. எனவே தாவா பூஸ்திதியில் தற்போது ஆக்கிரமிப்பு எதுவும் உள்ளதா¸ அல்லது முழுவதும் இந்த வாதியின் அனுபவத்தில் உள்ளதா என்பதைப் பொறுத்து பரிசீலிக்கும்போது இந்த 2ம் பிரதிவாதியின் எதிர்வழக்குரையில்¸ இந்த 1¸2 பிரதிவாதிகள் தாவா சொத்தில் ரோடு போட எந்த நிர்வாக அனுமதியோ¸ நிதி ஒதுக்கீடோ வழங்கவில்லை. வேலை உத்தரவும் எதுவும் யாருக்கும் வழங்கவில்லை என்று முன்வைத்துள்ளார். வாதி¸ பிரதிவாதிகள் தரப்பில் குறுக்கு விசாரணை செய்தபோது¸ வாதியின் நீதிமன்ற சாட்சியத்தில்¸ தாவா சொத்தில் மேல்பகுதியில் தான் தற்போது பிரச்சனை என்னுடைய சொத்தின் மேல்பகுதிக்கு மேற்கே பொதுமக்கள் சென்று வரும் பாதை உள்ளது என்றால் அடித்து நிரவி பாதையாக தற்போது பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். அந்த பாதை தென்வடல் பாதை. அந்த பாதை காட்டாகரம் ஊராட்சிக்கு போகும் இன்னொருபுறம் வாய்க்காலுக்கு போகும். அந்த வாய்க்காலில் மழைக்காலத்தில் தண்ணீர் போகும் அந்த வாய்க்கால் தென்வடலாக உள்ளது. என்னுடைய சொத்தின் மேல்புறம் உள்ள தென்வடல் பாதையை நான் அதிகம் பயன்படுத்துவதில்லை. அப்படியும் போகலாம். தாவா சொத்திற்கு வடக்கே எதுவும் தாக்கல் செய்யவில்லை என்றாலும் அவர்கள் பாதைக்காக இடத்தை விட்டுக் கொடுத்து விட்டார்கள் என்றாலும் சரியல்ல என்று சாட்சியம் அளித்துள்ளார்."

"12. ஆக¸ இவர்களது சாட்சியங்களின் அடிப்படையில் தாவா சொத்துக்கு மேல்புற பகுதியை பயன்படுத்தி வருவதாக தீர்மானத்திற்கு வந்தாலும்¸ இந்த வழக்கானது 1 முதல் 4 பிரதிவாதிகள் தாவா சொத்தில் ஆக்கிரமிப்பு செய்ய புதிய ரோடு போடாமல் இருக்க வேண்டும் என்பது தான். எனவே பட்டா சொத்துக்களைப் பொறுத்து பிரதிவாதிகள் உரிய சட்ட வழி நடைமுறைகளை பின்பற்றாமல் ஆக்கிரமிப்பு செய்வது என்பது ஏற்றுக்கொள்ள இயலாது. எனவே¸ இந்த தாவா சொத்து முழுவதும் இந்த வாதிக்கு பாத்தியமானது என்பதும்¸ அது வாதியின் அனுபவத்தில் உள்ளது என்பதும்¸ வா.சா.1 முதல் 4 வரையான சாட்சிகள் மூலம் வாதியால் தக்க முறையில் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளது. நீதிமன்ற ஆணையரின் அறிக்கை மற்றும் வரைபடம் வாதியின் வழக்கிற்கு மேலும் வலு சேர்ப்பதாக உள்ளது. நமது மாண்புமிகு சென்னை உயர்நீதிமன்ற முன்தீர்ப்பு 2012(2) CTC 315 பத்தி 15ல் 

2012 (2) CTC 315

IN THE HIGH COURT OF MADRAS

(Madurai Bench)

V.Periya Karuppiah, J.

S.A. No.659 of 1998

12.11.2011

State of Tamil Nadu, represented by the Collector,

Virudhunagar at Kamarajan District. .............. Appellants

Vs

Madasami and others.................. Respondents.

"15. It is very much understood that once, the properties have been classified as Gramantham, the Government cannot claim right over the said property. The said concept has been eleborately discussed in a judgement of this Court reported in between S. Rengaraja Iyengar v. Achikannu Ammal and another, 1959 (2) MLJR 513. The relevant passage would be thus:

“In order that a land may property be described as house-site within the meaning of that expression in Section 2 of Madras Act 3 of 1905, it is not necessary that there should be a residential building actually constructed and standing on that site. A person may in a village habitation own a house in a street and a site on the outskirts of the habitation but within the limits of the Gramanatham, which he uses for the purpose of storing his hay and manure, if he is an agriculturist, or as a smithy, if he is a smith, or as a brick-kiln if he is a brick-maker or as a place for weaving if he is a weaver. On such sites, buildings or sheds may when necessary be constructed. But whether such buildings or sheds may when necessary be constructed. But whether such buildings or sheds are constructed or not, such sites are, in my opinion, house-sites within the meaning of that expression in Section 2 of the Madras Act 3 of 1905. Madras Act 3 of 1905 is made applicable to an estate when it is notified under Madras Act 3 of 1905 is made applicable to an estate when it is notified under Madras Act 26 of 1948. provision as to vesting under Section 3(b) of Madras Act 26 of 1948 should be read so as to be in consonance with the provisions regarding the applicability of the enactments relating to ryotwari areas which are expressly made applicable to estates notified under the Act. It is contended that, in relation to buildings, specific provision is made under Section 18 of Act 26, of 1948 and that, consequently, unless a house-site can be brought within the ambit of Section 18, such house-site should be held to be property as to which title gets transferred to the Government under Section 3(b), Section 18 deals, in my opinion, with building wherever they may be situate, whether in the Gramanathams, or in Ryoti lands or Pannai lands or waste lands. Section 18 has no particular Application to buildings or house sites in a Gramanatham. A building in a Gramanatham (or village habitation) is protected from transfer of title to the Government both under Section 18(1) of Madras Act 26 of 1948 and under the Madras Land Encroachment Act (3 of 1905). The title to a house site in a Gramanatham is protected from transfer to Government by the operation of madras Act 3 of 1905”.

“Emphasis supplied”

என்று மிகத் தெளிவாக சொத்து வகைப்பாடு பற்றி நமது மாண்புமிகு சென்னை உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே தாவா சொத்து வாதியின் அனுபவத்திலும் உரிமையிலும் உள்ளது என்று தீர்மானித்து இந்த எழுவினாவிற்கு வாதிக்கு ஆதரவாக இந்நீதிமன்றம் தீர்வு காண்கிறது."

"முடிவாக¸ தாவா செலவுத்தொகையின்றி அனுமதிக்கப்பட்டு¸ பிரதிவாதிகளோ¸ அவர்களது ஆட்களோ தாவா சொத்தில் ஆக்கிரமிப்பு செய்து புதியதாக ரோடு போடாமல் இருக்க வேண்டும் என்று நிரந்தர உறுத்துக்கட்டளை பரிகாரம் வழங்கி தீர்ப்பளிக்கப்படுகிறது."

தீர்ப்பை முழுமையாக படிக்க